روز جمعه موقع اذان صبح نماز خوندم و نت قطع. یکی دو ساعت خوابیدم و بیدار شدم همزمان که داشتم ظرف رو برای خوردن صبحونهم حاضر میکردم نت رو روشن کردم و یک دفعه یه خبری از آخرین خبر بالا اومد که شوکهم کرد و ناخودآگاه اشکم دراومد. یه چیزی توی قفسه سینهم نشست و نفس کشیدن رو برام سخت کرد، و همزمان کینهای از عاملان این اتفاق در دلم نشست. مثل کسی که داغ عزیزی دیده دوست داره اطرافش شلوغ باشه رفتم سراغ دوستام و جالب بود که از هر قشر و عقیدهای غمگین از رفتن حاج قاسم سلیمانی.
سخته وقتی کسی که مثل کوه باشه و فکر کنی همیشه هست و پشت یک ملت بهش گرمه و صبح بیدار بشی ببینی شهید شده.
بزرگترین اشتباه اینه که قهرمان یک جامعه دیگر رو بکشن. چون اتحاد و غیرت بین اون مردم بیشتر میشه و عزم رو جزم میکنن برای محکم ایستادن و مقابله کردن حتی کسانی که ذرهای شک داشتن، با این اتفاق به حقانیت مظلوم ایمان میارن و خونی میشه در رگ این جریان ظلمستیزی. و اینکه با این کار اون قهرمان به قهرمان مضاعف تبدیل میشه. میشه ابر قهرمان.
از معدود جاهایی بود که نتونستم سکوت کنم. و میدونم من در شان مداحی این شهید نیستم اما میخوام شهادت بدم که راهش راه درستی بود و پیرو امام حسین(ع). در این وضعیت بیطرفی رو درست نمیدونم.
شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی چه زیبا این فراز از زیارت عاشورا رو عملی کردند: " انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیامه."
من میدونم که هر کشوری اعتقاد خودش رو داره و بدی و خوبی یه جوری براش تعریف شده و یه امر نسبیه اما اینم میدونم ظلم کردن همه جا یک معنی میده. سادهترین دلیل اینکه اونها ظالم باشن اینه که حقوق دیگران رو به رسمیت نمیشناسن و فقط خود رو در نظر دارن و چارهای برای دیگران نیست جز مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و زورگویی. و علیرغم همهی برنامهریزیهای رسانهای گسترده، همه ملتها میدونن که حق با کیه جز معدود کشورهایی که متحد این ظلم هستن.
همه جای دنیا مدافع وطن و عقیده عزیز و قهرمانه، چرا بعضیها انقدر عزت نفس و شجاعت ندارن که نظرشون رو اعلام کنن؟ خیلی واضح بگن که شهید شد برای صلح و نابودی ظلم جهانی نه برای هیچ چیز دیگری. چون خاری بود در گلوی ظالمان جهانی.
باید دیروز این مطلب رو میگذاشتم اما حالم خیلی بد بود. اینستا هم ندارم چون خوشم از این نرمافزار نمیاد و دیروز و امروز هم معلوم شد که چه فضاییه.
ایرانی به فکر کشورگشایی و حمله نیست اما کسی هم نیست که اجازهی ارتکاب ظلم از جانب دیگری رو بده. وقتی پای حق و خدا وسط باشه عشق به زیباترین وجه خودش رو نشون میده جوری که همه کس و همه چیز جز خدا محو میشه.
خدایا عاقبت همه ما رو ختم به خیر بفرما. آمین.
عناوین و مطالب مختلفی دست به دست میشه اما یکیش که خیلی زیبا بود نوشتهی شهید آوینی بود:
هزاران سال از آغاز حیات بشر بر این کرهی خاکی میگذرد
و همهی آنان تا به امروز مردهاند
و ما نیز خواهیم مرد
بر مرگ ما نیز قرن ها خواهد گذشت
خوشا آنانکه مردانه مردهاند
و تو ای عزیز! بدان
تنها کسانی مردانه میمیرند که مردانه زیسته باشند...
بهشت نیاز...
برچسب : نویسنده : ebeheshteniaz3 بازدید : 135