ادای دِین

همیشه نسبت به چند بحث در مورد ائمه علیهم‌السلام احساس شرم و احساس دین می‌کردم. درباره‌ی امام جعفربن‌محمدالصادق علیه‌السلام فداش بشم، و حضرت زهرا سلام‌الله علیها و شاید امام سجاد علیه‌السلام _که این مورد رو فعلا یادم نمیاد_ . چرا؟ چون شاید وقتی در این زمینه‌ها وارد گفتگو می‌شدم شنونده‌ی بحث بودم و طرفِ گفتگو چیزی می‌گفت و من هم که اطلاع درستی نداشتم چیزی برای گفتن نداشتم یا اشتباها مطلبی دیگر رو میگفتم اما بعدها پاسخش رو پیدا می‌کردم ولی دیگه اون آدمها نبودن که جواب رو بهشون بدم که هم مطلع بشن هم تهمتی که به معصوم زده شده رفع بشه.

امشب که شب شهادت امام جعفر صادق صلوات‌الله علیه هست یاد اون بحث افتادم. روزی درباره‌ی لباس پوشیدن و مدل زندگی بحث شد من گفتم: "از امام صادق علیه‌السلام میپرسن چرا خوب میپوشی و بالاخره سطح زندگیت خوبه؟ امام علی که لباس زبر میپوشید چرا شما اینجور نیستین؟ حضرت جواب دادن که ساده زیستی برای مردم عادی اشکال نداره و اینکه وقتی همه مردم وضعیت مالیشون خوبه اشکالی نداره و حاکمان هستن که باید رعایت کنن." من اینارو گفتم و طرف مقابل گفت: "وایسا وایسا این یه توجیهه برای حاکمانی که بعدش غیر حاکم میشن و یه جوری مسئولینی که پولدارن و میتونن زندگی مرفهی داشته باشن. یعنی یه نفر ۴ سال حاکمه رعایت میکنه ساده‌زیستی داره اما بعدش میتونه راحت زندگی کنه". من حرفشو قبول نکردم اما چون آدم باسوادی بود و محترم برای من، چیزی نگفتم. این عذاب وجدان همیشه با من بود که حدیث و روایت رو اشتباه گفته بودم و اینکه حرفی برای جواب نداشتم.
این مسئله رو گوشه‌ی ذهنم نگهش داشتم که سر فرصتی جواب درستش رو پیدا کنم با ذکر منبع بنویسم:

"شخصى به امام صادق علیه السّلام اعتراض کرد که شـمـا کـه از سـاده پـوشـى حضرت امیرالمومنین على علیه السّلام فرمودید، خودتان چرا لباس قیمتی، نرم و زیبا می پوشید؟
امام صادق علیه السّلام فرمود:
لباس هاى امام على در فرهنگ آن روز بد منظره نبود و انگشت نما نمى شد، اما اگر الان بود و همان لباس ها را مى پوشید، انگشت نما مى شد. پس لباس ما باید متناسب با فرهنگ زمانه ما باشد. گـرچـه قـائم مـا وقـتـى ظهور مى کند همان لباس امام على علیه السّلام را پوشیده به روش امام على علیه السّلام رفتار مى کند.
منبع: اصـول کـافـى، ج 1، ص 411 ؛ وسائل الشیعه، ج 1، ص 279.

و ضمن اینکه از امامان ما نقل شده که لباس خشن رو زیر و لباس نرم رو رو می‌پوشیدن. که ظاهر برای مردم اذیت‌کننده نباشه و از طرفی در باطن ساده‌‌پوشیده باشن و خشن.

السلام علیک یا خازن علم‌الله... یا صادق‌ مصدقا فی‌القول و الفعل السلام علیک ورحمه‌الله و برکاته

بحث دیگه اینکه روزی یکی از بچه‌های هم‌دانشکده‌ای در مورد حضرت زهرا علیها سلام بحث می‌کرد اونم با بهشته؛ انگار که میخواست نظر بهشته ( که علاقمند به فلسفه بود و البته دوستدار جامعه‌‌شناسی و سطحش بالاتر از عموم بچه‌ها) رو جلب کنه. که " چرا میگن شهید شده؟ چرا در قضیه‌ی حمله به خانه‌ی ایشون خودشون رفتن در رو باز کنن؟ مگه حضرت علی علیه‌السلام نبود؟ مگه ناموسش نبود؟ مگه غیرت نداشت؟" اینجا متاسفانه من انقدری اطلاعات نداشتم که بخوام وارد بحث بشم. بعد که رفت بهشته ازش تعریف کرد: "ببین چه موجودی شده این مریم. روز به روز داره توی جامعه‌شناسی رشد میکنه این مسئله رو تحلیل جامعه‌شناختی کرد". یه لبخند تلخ زدم و هیچی نگفتم. از این موضوع همیشه عذاب وجدان داشتم.
این مسئله‌ی تاریخی بحثش مفصله حالا هرکسی میخواد بره تحقیق کنه. بحث اینکه امام کعبه‌ست باید ما بریم ازش دفاع کنیم. بعدش اینکه حضرت علی دفاع کرد اما به دلایلی ادامه نداد....

امیدوارم به بهانه‌ی تحلیل جامعه‌شناختی و سیاسی و هرچی، قداست معصوم رو زیر سوال نبریم. این جرات و گستاخی برای من یکی اصلا دلنشین نیست حالا متهم بشم به دگم و بی‌تفکر و ضد تفکر و... میشه مطالعه کرد، نقد هم کرد اما دو طرف رو بررسی کنیم و با استدلال و مدرک. اصلا اگه قراره مثلا بحث شهادت حضرت زهرا رو زیر سوال ببری منابع خود اهل سنت رو بخونی و حلاجی کنی اگر که میتونی اکثر کتبشون رو مطالعه کنی اگر نه که برو سراغ متخصص این حوزه بپرس و بشنو نه همینجور الکی باد توی غبغب بندازی و ادای آدمهای متفکر و منتقد رو دربیاری. یه لحظه تصویر مریم اومد توی ذهنم که با چه اداهایی توی اتاق من داشت سخنرانی می‌کرد برای بهشته حالم بد شد:)

در این حد تونستم بنویسم.

السلام علیک یا ایتها الصدیقه الشهیده، السلام علیک یا سیده النساءالعالمین من الاولین و الاخرین.