جاودانگی

بخش پنجم: اتفاق

چگونه می توان در جهانی زندگی کرد که با آن سازگاری نداری؟ چگونه می شود با مردمی زندگی کرد که نه در رنجهایشان سهیم هستی و نه در شادیهایشان؟ و بدانی که تو جزوشان نیستی؟ .......... اگر شخصی مقدرش نیست که با محبوبش زندگی کند و همه چیز را هم فرع بر عشق می داند، روش دیگری نیز برای اجتناب از خالق وجود دارد: رفتن به یک صومعه.... مکانی جدای از مردم و دنیا (339،340).

زندگی، هیچ شادییی در آن نیست. زندگی: کشاندن رنج آلود است در دنیا.

اما هستی، هستی شادی است. هستی: چشمه شدن است، چشمه ای که جهان چون باران گرمی بر آن می بارد (341).